Bij een hypo (of hypoglycemie) is er te veel insuline aanwezig in je lichaam. Alle beschikbare suikers worden direct aan het bloed onttrokken en als reserve opgeslagen. Er blijft geen energie meer over. Toch heeft het lichaam energie nodig om te blijven functioneren. Hierom zal het spierweefsel en daarna zelfs zenuwweefsel gaan ‘gebruiken’ om toch aan de nodige energie te komen.
Te laag
Hierdoor ontstaan de alom bekende symptomen zoals trillende handen, wazig zien en snelle stemmingswisselingen. Vooral in het beginstadium van T1D, als nog niet alle bètacellen vernietigd zijn, komt het voor dat juist deze plotseling optredende hypo’s tot een diagnose leiden. De meeste diagnoses worden echter gesteld door een hyperglycemie.
Hypo’s treden ook ná de diagnose op, bijvoorbeeld als er méér gespoten of gebolust is dan nodig was of als het lichaam onverwacht meer energie nodig had. Bijvoorbeeld door een niet geplande actie als ‘rennen om de trein te halen’ of een andere activiteit die veel energie opslurpt.
Vandaar dat aangeraden wordt altijd iets mee te nemen om een hypo te verhelpen, zoals druivensuiker of appelsap. Zo kan je de energie op ieder moment dat het nodig is zo snel mogelijk 'bijvullen'.
Te hoog
Het tegenovergestelde van een hypo is een hyper. Bij zo'n hyperglycemie zijn de bloedsuikerwaarden gevaarlijk hoog. Suiker, in de medische wetenschap spreekt men van glucose, is een belangrijke bouwsteen van het lichaam. Het levert de energie die wij nodig hebben om te kunnen leven.
Bij extra inspanning wordt er meer glucose vrijgemaakt in het lichaam en als het lichaam in rusttoestand is, en dus minder energie nodig heeft, wordt er minder glucose beschikbaar gesteld. De bètacellen in de Eilandjes van Langerhans zorgen ervoor dat energie wordt opgeslagen (suikers worden veranderd in vetreserves) dan wel direct beschikbaar komen voor gebruik.
Bij T1D is er sprake van een tekort aan insuline, waardoor er teveel glucose in het bloed aanwezig is. Er is immers insuline voor nodig om de suikers te verwerken, meteen te gebruiken of het teveel op te slaan. Als die insuline er niet of onvoldoende is, dan kunnen hypers ontstaan.