De wereld zakt onder haar voeten vandaan, als blijkt dat Petra Streundings jongste zoon type 1 diabetes heeft. Zelf is ze elf als ze vlak voor de kerstdagen met diabetes in het ziekenhuis belandt. Haar jongste zoon is bijna tien, als ook hij de diagnose type 1 diabetes krijgt. En daar blijft het niet bij, want een paar jaar later blijkt ook haar oudste zoon diabetes te hebben. Petra: “Ze zeggen dat het domme pech is, maar daar begin je dan wel aan te twijfelen.”
Als 11-jarig meisje logeert Petra bij haar tante, die opmerkt dat ze wel heel veel drinkt en misschien type 1 diabetes heeft. Na een bezoekje aan de huisarts is het overduidelijk. Omdat het bijna kerst is, wordt ze samen met haar ouders naar huis gestuurd met de boodschap: zoveel mogelijk suikervrij drinken, na de feestdagen zien we je terug. “Na de kerst werd ik opgenomen”, vertelt Petra. “Toen kreeg ik insuline en leerde ik wat type 1 diabetes is.”
Kind met type 1 diabetes
De geschiedenis herhaalt zich jaren later als Petra's jongste zoon terugkomt van een logeerpartijtje. “Zodra hij binnen was, dronk hij twee glazen water”, herinnert Petra zich. “En daarna vroeg hij: mag ik nog wat sinas?” Ze besluit zijn bloedglucosewaarde te meten, met haar eigen spullen. “We zagen een waarde van twintig. Mijn grootste angst destijds, dat één van mijn kinderen ook type 1 diabetes zou krijgen, werd waar.”
Roerige jaren volgen. “Een kind met type 1 diabetes is toch anders dan het zelf hebben.” Het verandert hoe Petra met haar eigen diabetes omgaat. “Ik deed veel op de gok en prikte mijn bloedglucose nauwelijks. Maar toen moest ik ineens wel: ik móest het goede voorbeeld geven.” Voor haar eigen gezondheid, heeft die tijd dus positieve gevolgen. Petra: “Maar voor mijn zoon was het best wel lastig. Ik zag dat hij echt moest leren hoe zijn lichaam werkte.”
Dorst
Die ervaring krijgt ze helaas nog een keer. “Mijn oudste zoon kwam op een middag uit school met een fles van anderhalve liter die hij leeggedronken had en opnieuw wilde vullen, omdat hij dorst had.” Ze laat hem direct zijn bloedglucosewaarde meten. Het resultaat? Een waarde van 18 mmol/l. “Het was een paar jaar na de diagnose van de jongste. We hadden alles net een beetje op de rit.”
De huisarts stuurt hen door naar het ziekenhuis. “Dat wilde de dokter eerst niet, maar ik stond erop. Ik wist zeker: het is type 1 diabetes en we moeten naar een kinderarts.” Niet veel later krijgt Petra gelijk, als ze in de spreekkamer zitten bij een arts die haar man nog kent van een diabetesuitje een week eerder. “Hij zei gelijk: jij weet wel hoe laat het is, voor deze diagnose hoef je geen arts te zijn.”
Vermoeidheid en hypo's
Vanaf dat moment hebben drie mensen in huize Streunding type 1 diabetes. De ziekte speelt altijd een rol in hun gezin, maar het is lang niet het belangrijkste. “Ik vind het inmiddels niet meer zo spannend, die diabetes. Het groeit in je gezinsleven.” Gaan ze op vakantie? Dan wordt de hele kast met diabetesspullen leeggetrokken. Gaan ze samen op pad? Dan volgt standaard de vraag: iedereen zijn prikspullen mee? "Je hebt ook veel aan elkaar”, vertelt Petra.
Zo kan ze het ook begrijpen als het even minder goed gaat met één van haar zoons. “Het kan niet altijd perfect. Ze zijn nu 17 en 20 en willen ook een beetje leven en feesten. Ik ben niet mega streng.” Ze weet dat ze er niet bovenop moet zitten. “Met een kind met type 1 diabetes moet je samenwerken. Ik wil niet dat zij beperkt worden door mijn angsten. Ik ga ze niet continu vertellen wat er verkeerd gaat of anders moet.”
Zorgeloos leven
Ze kijkt wel met een schuin oog mee en toont begrip als haar zoons het nodig hebben. “Ik weet hoe een hypo voelt. Ik weet dat je soms onwijs moe kan zijn”, vertelt Petra over de herkenning die ze bij elkaar vinden. Ze heeft vaak genoeg gedacht: waarom overkomt ons dit? “Maar het is nu zoals het is: je moet er gewoon mee dealen.” En ondertussen houdt Petra hoop op oplossingen voor type 1 diabetes. “Voor mij zal er weinig veranderen, maar mijn ultieme droom is dat wetenschappers iets vinden, waarmee mijn kinderen hun zorgeloze leven terugkrijgen.”
Samen met jou wil JDRF wetenschappelijk onderzoek naar oplossingen voor type 1 diabetes versnellen. Wij gunnen Petra, haar zoons en iedereen met type 1 diabetes een leven zonder deze ziekte. Help jij mee? Doneer nu.
Geef voor onderzoek